นิชิโมไน บง โอโดริ (Nishimonai Bon Odori )　เสียงดนตรีฮายาชิที่บรรเลงความโศกเศร้ามากกว่า 700 ปี

ด้วยเสียงของฮายาชิ หรือเสียงดนตรีตามถนนฮอนมาชิในเมืองอุโกะอากิตะ ได้มีการบรรเลงที่เปรียบเสมือนเสียงที่ละลายและผสมผสานไปกับแสงไฟ คนที่สวมหมวกที่ทำจากจักสานและมือของพวกเขาเหล่านั้นจะมีลักษณะคล้ายคลื่น ราวกับว่าพวกเขากำลังเดินทางไปมาระหว่างโลกนี้และโลกอื่น วิญญาณของผู้เสียชีวิตอาศัยอยู่ในแดนเซอร์และจากนั้นการเต้นรำ "Mouja-Odori (การเต้นรำแห่งความตาย)" เริ่มขึ้น

" "Hanui Ishou (ชุดฮานุย อิโชอุ)" ภายใต้ท้องฟ้ามืดมันมีลักษณะที่ดูเหมือนว่าผ้าที่มีสีสันหลากหลายซึ่งทำจากผ้าไหม เครื่องแต่งกายบางอย่างได้รับการสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นมาตั้งแต่ยุคเอโดะหรือเมจิ เครื่องแต่งกายไม่สมดุลในขณะที่แขนเสื้อมีความสมมาตร นักเต้นในชุดดังกล่าวได้สร้างความประทับใจให้ผู้คนด้วยการเต้นรำที่มีเสน่ห์ซึ่งพวกเขาได้ฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก

นักเต้นบางคนสวมเครื่องแต่งกายที่ย้อมด้วยสีครามมีหมวกสีดำเรียกว่า ฮิโกะซา ซูคิน "Hikosa Zukin" พวกเขาซ่อนการดำรงอยู่ของพวกเขาราวกับว่ามันเป็นเงา ไม่ว่าจะเป็นชายผู้กล้าหาญหรือเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ทุกคนก็แสดงท่าเต้นแบบดั้งเดิมที่สืบทอดกันมานานกว่า 700 ปีในฐานะทีม

" การเต้นรำ นิชิโมไน บง โอโดริ ""Nishimonai Bon Odori "" เป็นหนึ่งใน 3 ของ การเต้นรำ บง โอโดริ(Bon Odori)ที่โด่งดังที่สุดในญี่ปุ่น มีทฤษฎีบางอย่างเกี่ยวกับที่มาของมัน ในทฤษฎีหนึ่งการเต้นรำนี้ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นความปรารถนาสำหรับการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ในสมัยคามาคุระ สิ่งนี้ได้รับการผสมผสานกับการเต้นรำแห่งความตายสำหรับครอบครัวโอโนเดระผู้ปกครองนิชิฮิมาในสมัยเอโดะ ที่ซึ่งพวกเขาเคยแสดงที่ย้ายไปยังสถานที่ปัจจุบันคือถนนฮอนมาชิ (Honmachi) ในยุคเท็นเมอิ Tenmei (1781-1789) เมื่อได้ยินเสียงของดนตรีประกอบที่มีการแสดงทุกปีคุณจะรู้สึกราวกับว่าคุณหลงหายไปในโลกของท่วงทำนองอันเศร้าโศกตลอดไปซึ่งอาจเกินกว่าเวลาและสถานที่แห่งนี้