หมู่บ้านกับหิมะที่สูง 2 เมตร
หิมะได้ตกปกคลุมทั่วพื้นที่ในจังหวัดอากิตะตั้งแต่ช่วงเดือนธันวาคมถึงช่วงต้นเดือนเมษายนซึ่งทุกอย่างได้เปลี่ยนเป็นสีขาวไปหมด บางหมู่บ้านได้รับผลกระทบหนักจากหิมะโดยเฉพาะซึ่งทำให้หิมะที่สะสมกันสูงถึง 2 เมตร ทำให้ผู้คนไม่สามารถที่จะมองเห็นถนนได้เลย มันเป็นงานหนักสำหรับผู้ใหญ่ แต่มันคือสวรรค์ของพวกเด็ก ๆ
ลานสกีส่วนตัวในสวนหลังบ้าน
หิมะอันนุ่มนิ่มที่ตกใหม่ได้ปกคลุมเนินเขาที่หลังบ้านไปทั่ว เนินเขานี้คือสนามเด็กเล่นสำหรับเด็ก ๆ พวกเขาสร้างบันใดขึ้นจากการก้าวขึ้นไปบนเนินเขา ผู้ใหญ่เป็นคนสร้างทางขึ้นไปสู่ข้างบนเนินเขา จากนั้นเด็ก ๆ ก็ปีนตามขึ้นมา มันเร็วกว่าเราจะจินตนาการซะอีกแน่ะ
ทุกคนแล่นทหล่าลงมาจากเนินเขานั้นโดยไม่กลัวเลยสักนิดเจ้าหมาก็ด้วย เนินเขามันชันมากจนทำให้บางครั้งพวกผู้ใหญ่เริ่มกลัว แต่หิมะที่นุ่มนิ่มนั้นไม่เป็นอันตรายต่อพวกเขาเลย ทุกคนตื่นเต้นซะมากกว่าถึงแม้ว่าอากาศจะหนาวถึงขั้น – 5 องศา
ในประเทศขอผมนั้นไม่มีหิมะหรอก ความหนาวคือสิ่งที่ผมเป็นกังวลในตอนจังหวัดอากิตะ อากาศปกติที่บ้านผม 30 องศาซึ่งมันทำให้ผมต้องเอาเสื้อกันหนาวมาจากที่บ้านเยอะมาก ในตอนที่ผมได้ยินมาว่าอากาศจะหนาวอีก -10 องศาในอากิตะ ผมนี่ไม่เคยลองเล่นมาก่อนเลย
แต่หิมะมันชั่งสวยงามจนซึ่งทำให้ผมตื่นเต้นทุกวันที่เห็นมัน มันดูมีเสน่ห์ที่มองในมุมต่าง ๆ ในทุก ๆ ตอนเช้าที่ตื่น แต่บางวันผมเจอน้ำแข็งงอกที่มันเกิดขึ้นมาช่วงกลางคืนซึ่งมันบดบังทัศน์วิสัยผมหมดเลย
ผมละตกใจมากว่าไม่รู้ว่าเด็ก ๆ พวกนั้นเอาแรงมาจากไหน พวกเด็กเล่นหิมะและสกีลงมาจากเนินโดยไม่หนาวเลยทั้งๆที่หนาวก็หนาว เนินเขาที่อยู่หลังบ้านที่พวกเราเล่นเป็นสวนสนุกมันชันเอาซะมาก ๆ ซึ่งมันทำให้ผมรู้ระแวงนิดๆ แต่พวกเด็กนั้นไม่สนเลยว่าความกลัวเป็นอย่างไร
ผมยังได้รู้จักกับเจ้าน้องหมาสายพันธ์อากิตะอีนุ มันเป็นสุนัขที่เป็นที่ชื่นชอบในอากิตะ เจ้าอากิตะอีนุยังเป็นที่รู้จักกันอย่างดีในประเทศไทยจากหนังเรื่อง “ฮาชิ...หัวใจพูดได้”(Hachi A Dog’s Tale) ผมเคยอยากที่จะเห็นเจ้าสุนัขพันธ์กิตะอีนุ ในที่สุดผมก็ได้เจอตัวมันและรู้ว่านี้ละคือถิ่นกำเนิดของเจ้าสุนัข เจ้าหมาตัวที่ผมเห็นมันก็วิ่งเล่นบนหิมะด้วยเช่นกัน(ประเทศไทย)